Volkstuinvereniging ”Achter de Vuurlijn”

“Als je een groente was, wat zou je dan zijn?” De bibliothecaresse wacht geduldig op mijn antwoord. Ik sta in een kleine tuinkas tussen bakjes met zaden en twijfel. Een snoeptomaatje? Een doorgeschoten courgette? Nee, een pepertje! Van buiten ziet het er zoet uit, maar de binnenkant is pittig en scherp. De bibliothecaresse glimlacht en tikt mijn antwoord in het computersysteem. Ze is niet zomaar een bibliothecaresse en ik sta niet voor niets in een tuinkas. Ik leen namelijk geen boeken, maar zaden. ‘Geen woorden maar zaden’ is een Rotterdams initiatief. Je leent er geen boeken, maar zaadjes voor je (moes)tuin. Van doordeweekse en zondagse, vergeten en verloren, historische en hysterische groenten tot kruiden en groenten met prachtige namen als Golden Bantam, Roem van Zwijndrecht of Groninger Weekschil. Het idee achter ‘Geen woorden maar zaden’ is dat je de zaden opkweekt tot sterke planten, daar weer nieuwe zaden van oogst (nadat je er natuurlijk de vruchten van hebt geplukt) en ze inruilt voor andere zaadjes. Zo bouw je met elkaar aan een nieuwe zadencollectie. Vooralsnog kan het alleen in Rotterdam, maar de bedenkers zijn van plan een zadentour langs echte bibliotheken te maken zodat iedereen in Nederland kan meedoen. Ik gun ze groot succes. Want het is veel leuker om nu en dan een ouderwetse driekleurige tomaat uit eigen tuin te eten dan uit de supermarkt. Nog leuker is het om je ervaringen (en de zaden) te delen met anderen die hetzelfde doen. Daarmee los je het voedselprobleem natuurlijk niet op, maar je weet nooit wat het teweeg kan brengen. Als je niets zaait, zul je sowieso niet oogsten.